POSŁUCHAJ, SENIORZE!

 

Upływa szybko życie, lata szybko mijają i nasze obowiązki też się zmieniają. Najpierw dbamy o rodzinę, dzieci i nie spostrzegamy, jak szybko czas „leci”. Dom, praca, szkoła, sprzątanie, gotowanie i tak dookoła. Przychodzi też czas na wnuki, które bardzo kochamy i dużo czasu im poświęcamy.

Lecz gdy już nie musimy pomagać i z trudnościami się zmagać, czujemy ulgę
i wytchnienie, ale czasami pustkę i osamotnienie. Należy wtedy powtarzać z uporem, że jesteś już trochę starszą osobą, bo jesteś SENIOREM. Zaczął się kolejny etap Twojego życia, w którym możesz przeżyć różne przygody, bo są na to proste sposoby. Nie siedź sam w domu, nie stój przy oknie, wyjdź z domu do ludzi nawet wtedy, gdy Cię to trudzi. Idź przed siebie, do parku, do kina, klubu czy teatru. Usiądź na ławce na placu zabaw i popatrz na bawiące się dzieci i przypomnij sobie, jak szybko czas „leci”. Może odwiedź KLUB SENIORA, gdzie poznasz nowych wspaniałych ludzi, gdzie z czasem przyjaźń lub miłość się narodzi. W Klubie odkryją Twoje umiejętności i – zobaczysz – będzie z tego dużo radości. Przekonasz się, że możesz być: autorką, malarką, śpiewaczką czy aktorką. Zadbają o Twoją aktywność intelektualną i sportową, nauczą Cię odkrywać życie na nowo. Nie wstydź się swojej aktywności, niech sport w Twoim życiu zagości, wszak sport to zdrowie, każdy Ci to powie. Więc ćwicz, pływaj, tańcz i o swoją lepszą sprawność walcz. Bądź wspaniałym SENIOREM, chlubą rodziny i dzieci, a wnuki pochwalą Cię za to, uwierz mi, bo będzie za co.

Bądź też aktywny społecznie, śledź sprawy swojej okolicy i przedstawiaj uwagi
i problemy Radzie Dzielnicy. Patrz także, co dzieje się w mieście, gdzie są spotkania, występy, pokazy. Bierz w nich udział i pamiętaj, że SENIORZY są wszędzie mile widziani, bo są szanowani.

Na ten szacunek zasłużyli sobie: swoim życiem i postawą, uśmiechem
i doświadczeniem, życzliwością, a szczególnie swoją oryginalnością i aktywnością.

Na zakończenie jedno ważne spostrzeżenie: SENIORZY są wspaniali
i dlatego wszyscy musimy dbać o to, żeby w samotności w domu nie przebywali.

Seniorka z Lublina

Barbara Skubis